Ontmoeting

Team,

Nu alles wat bezonken is en de emoties weer mooi uitgelijnd staan, wou ik toch even de tijd nemen om wat cijfers op een rijtje te zetten.

B1, A, B1
A, A, B1
B1, B1, C1
A, A, B2
A, A, A
B1, B1, B1
A, B1, B1

Voordat je denkt dat de stoppen hier helemaal zijn doorgeslagen, het bovenstaande zijn de klassementen van de ploeg onder ons. Een ploeg die waarschijnlijk zakken zal en uit het koninkrijk van de derde liga wie weet verdwijnt. Een ploeg die geniet van het zicht op onze rug. Een ploeg die snakt, zucht en droomt van de zetel waarin wij relaxen.
Het zijn spelers die stuk voor stuk in een individueel duel brandhout maken van elkeen van ons, allé tis goed, vooral van de heren dan. Maar zet ze tesamen, vorm er een team mee, en wij rechten onze rug en etaleren hoe één plus één wel eens drie kan zijn.

Getuige van professionele schouwspelen was ik dit seizoen. Jeroen met zijn haat-liefde-relatie jegens zijn rechter-, of was het nu zijn linkervoet? Of hoe Nele zich lekkerder voelt in de horizontale positie en na maar ook tussen de matchen liever op het veld ligt. Of schattigheid troef wanneer Jannes als een gieter zo fier vertellen komt dat hij maar liefst 6 keer meer matchen heeft gewonnen als vorig jaar! Of gewoon straal genegeerd worden door zijn jongste zus wanneer die net de beslissende enkel gewonnen heeft. Al schiet ons kalf Katja dit jaar wel de hoofdvogel af. Laat ons stellen dat als woorden konden snijden, we een massamoordenares in de ploeg hebben.

De kogel is door de kerk, de aap uit de mouw. Derde liga is ook volgend jaar onze thuisbasis waar onze stella staan zal. Met nog een match voor de boeg vertrouwen we op de wiskundigen onder ons en genieten we van een zorgeloos bestaan in derde. Er rest ons nog een galamatch waarin alle registers open kunnen, geen gekheid zal er te veel aan zijn.

Frivole losbandigheden of verdwaalde hersenkronkels in de krochten en kuilen van het gewestelijke badminton, we hebben er al vele leren kennen, van sommigen durven dromen en anderen gevreesd en bemind als een streel in het water of een zucht in de wind. Sprookjes eindigen, hoor je ze soms wel eens zeggen. Onverlaten zijn het, onwetenden die niet vatten wat we zijn en waar we voor staan. Wij zijn 5G en dit jaar heeft Herne dat geweten.

Jullie fiere C.